We weten dat veel mensen met diabetes negatieve emoties ervaren vanwege hun ziekte. Deze negatieve emoties kunnen heel verschillend zijn, zoals angst, woede, schaamte, schuldgevoel, gevoel van falen. Soms zijn deze negatieve gevoelens direct gerelateerd aan hoge of lage bloedsuikers. Onderzoek heeft zelfs aangetoond dat er een relatie bestaat tussen hoge HbA1c-waarden en negatieve emoties. Veel verschillende negatieve emoties, in meerdere diabetes-gerelateerde situaties, kunnen ontstaan.

Ook het meten/bijhouden van bloedsuikers zorgt bij veel mensen voor negatieve emoties.
Als je dit herkent, probeer jezelf af te vragen of je negatieve emotie direct het gevolg is van een lage/hoge bloedsuiker. ‘Voel ik me fysiek ongemakkelijk en heb ik daardoor negatieve emoties’. ‘Of is mijn negatieve emotie meer een indirect gevolg van mijn diabetes (zoals en gevoel van teleurstelling of falen)?’’
Veel mensen voelen zich bijvoorbeeld schuldig of boos of teleurgesteld wanneer ze hun bloedsuiker meten en zien dat die hoger of lager is dan verwacht/gehoopt.
Soms spelen die schuldgevoelens of boosheid zo’n grote rol, dat ze ”liever maar niet meer meten”’, dan hoeven ze zich ook niet zo schuldig of boos of teleurgesteld te voelen. Dat is een begrijpelijke reactie, die helaas op de lange termijn vaak ook klachten oplevert.

Veel mensen zijn eigenlijk teveel gefocust op het resultaat van de meting. Het mooie getal op hun meter is hun beloning, en een minder mooi getal wordt (onbewust) gezien als ”straf”. Het lastige is alleen dat je bij diabetes de getallen niet altijd in de hand hebt… Hoe je ook je best hebt gedaan, dat getal kan best wel eens tegenvallen. Dat is juist wat er zo lastig is aan omgaan met diabetes.
Het beste is daarom om jezelf te proberen te ‘belonen’ voor wat je DOET, en niet voor het getal op je meter. Heb je een bloedsuiker gemeten? Goedzo! Dat betekent per definitie dat je je best hebt gedaan. Welk getal er ook op de meter staat. Heb je gebolust? Heel goed! Geef jezelf in gedachten een schouderklopje…, zelfs al pakte het anders uit dan je hoopte. Elke keer dat je dat doet, maakt je brein een (neurale) verbinding tussen meten en een positieve gedachte. Dat gebeurt onbewust… Daar merk je niet meteen een verschil mee…, maar als je dat een tijdje volhoudt, heeft je brein een heel netwerk van deze positieve verbindingen aangemaakt en voel je het WEL!

Als je negatieve emotie een DIRECT gevolg is van lage/hoge bloedsuikers (je voelt je gewoon fysiek heel rot door een lage bloedsuiker), dan kan je je het best richten op het verbeteren van je bloedsuiker, en niet op je emoties. Hoge of lage bloedsuikers hebben een negatieve invloed op je brein en je bent daardoor meer vatbaar voor negatieve emoties. Je kunt ze helaas niet altijd voorkomen… Je kunt hooguit proberen om lage of hoge bloedsuikers te voorkomen en anderen om ons heen vertellen dat deze negatieve emoties het gevolg zijn van het hebben van diabetes. Dat is niet fijn, maar het is beter om realistisch te zijn over deze negatieve emoties en te begrijpen dat ze slechts tijdelijk zijn. Zodra onze bloedsuikers weer stabiel zijn, zullen onze emoties ook weer stabiliseren.

Klik [hier] https://p2dm.salzburgresearch.at/nl/emoties-bij-diabetes-algemeen/ als je meer wilt lezen over emoties die meer indirect gerelateerd zijn aan diabetes.